شش بار نوشتم و پاک کردم. راستش را بخواهید از وقتی برگشتم، دیگر به حالت عادی بر نگشتم. دستم به لغات نمی رود. هم ترجیح می دهم خودم فکر کنم و نهایتا با خودم حرف بزنم؛ هم عمیقا احساس می کنم اگر چیزی بنویسم در حق ِ مطلب ظلم بزرگی کرده ام. 

قبل از رفتنم ترجیح می دادم جای حرف زدن بنویسم؛ حالا اصلا نمی فهمم چرا باید را حرف زد یا نوشت وقتی می شود در همان زمان فکر های خوبی کرد ...

 

نوشته شده در پنج شنبه 95/6/11ساعت 12:42 صبح توسط ریحانه کاف| نظر