من با تو بزرگ شده ام. حالا ظلم بزرگی ست که خیال کنم تو نباید باشی و حقیقت چیزی غیر از عمق دوست داشتنی بودن توست. از طرفی هم سخت است فکر کنم حقیقت غیر از چیزی ست که اکنون می پندارم. حقیقت این است که من توانستم میان دو ضد جمعی بیافرینم. چنان جمعی که نمی دانم اکنون چه می نویسم و چه کس می خواند و چه می شود. فقط می نویسم که آخرین تاریخی که مطلب زده ام نزدیک تر بیاید و همچنان خودم را یک وبلاگ نویس بدانم. 

در واقع من هیچ از اوضاع اطرافم نمی دانم. فقط می دانم پری شانی روز به روز در زندگی ام ریشه دار تر می شود. روز به روز ویرانه تر ...

نوشته شده در سه شنبه 95/11/12ساعت 8:52 عصر توسط ریحانه کاف| نظر